PENYE VE HAKİKAT

                            PENYE VE HAKİKAT

iyiydik. penyelere inanıyorduk

doğum günü şarkılarına, pastalara ve mumu üfleyen kişiye

iy ki doğmuş olmanın neşeli gerekliliğine

kimyaya, ölçü ve tartı aletlerine inanıyorduk

adı fatma, fatma'ya hemen inanıyorduk

sergio leona'ya, elektrik enerjisine

adı ali, ali'ye niçin inanmayalım

iyiydik

ikinci tokatları kültürel fark kuramıyla açıklıyorduk

birincisi doğaçlamaydı zaten

üçüncü tokat ama insan haklarına aykırı

insan haklarına inanıyorduk

john locke'a ve john wayne'e

bir yerden bir yere gitmeye inanıyorduk

montlara, pamuk tarlalarına, virginia tütününe

ölülerin yönetimindeki dirilerin savaşına

ama en çok penyelere

"lili marlen şarkısı ne kederlidir"

aldık, kabul ettik; çok kederlidir

buralarda bir yerdeydi, ona da inanıyorduk

her neydiyse zaten şüphe yok inanmamıza

el kameralarına, merhamete… reno toros'a

nerdeyse iman edecektik üretimden kalkmasa

iyiydik

penyelere inanıyorduk. monogamiye ve sürprizlere

sürpriz diyen bir ağzın kibirli büzülüşüne

bikini adasına ve bahçıvan pantolonlara

kremlere ve troçki'nin dürüst biri olduğuna nedense

kiraz zamanına, tanpınar' a

istanbul dünya başkentidir cümlesine ve kepekli pirince

kayıp kardeşlere, ölü dillere, mühendislere

kayıp kardeş fikrinde kulağa hoş gelen bir şey yok mu

jodie foster'a ; hep beraber

elmalılı tefsirine, bir kısmımız

çok azımız karabaş tecvidine

terlemeye, rutubete, madonna'ya

vatan değerli bir arsadır, millî emlakçılara

devlet demiryollarına ve halkın karayollarına

çift güllü yasin kitaplarına

mor beyaz afyon çiçeklerine değil ama

bir daha: çift güllü yasin kitaplarına

kendine iyi bak dileklerine; görüşürüz

niye görüşeceksek

şadırvanlara, antik dünyaya; roma ve üç kıtaya

sözleşmelere ve sosyal sigortalara

yerlere tükürmemeye

-göklere tükürebilirsiniz-

israiloğulları israilkızlarını öldürürken

iyiydik, penyelere inanıyorduk. OSMAN KONUK