ABDURRAHMAN CAHİT ZARİFOĞLU

             ABDURRAHMAN CAHİT  ZARİFOĞLU

"1940'ta Ankara'da doğdum. Rahmetli babam hakimdi. Bu vesile ile çocukluğum Güneydoğu'da geçti. İlkokula Siverek'te başladım. Maraş ve Ankara'da bitirdim. Ortaokula ise Kızılcahamam'da başladım, liseyi Maraş'ta tamamladım. Aslen Maraşlıyım.

Ceddimiz 300 yıl kadar önce Kafkasya'dan Maraş'a gelip yerleşmişler. 

Bunlar üç kardeşmiş ve içlerinden birinin adı Zarif'miş. İşte bizim aile bu Kafkasyalı Zarif'ten geliyor. Daha çok bu sebeple olacak Kafkasya'yı çok seviyorum. Usta hikayeci Rasim Özdenören, şair Erdem Beyazıt, şair Alaaddin Özdenören ile aynı sıralarda okuduk. Liseden sonra İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Alman Dili ve Edebiyatını bitirdim. Öğrenciliğim sırasında çalışmak zorundaydım. Muhtelif gazetelerde sayfa sekreteri olarak çalıştım. Bu yüzden tahsilim biraz ağır aksak ilerledi. Bütün bunlar zarfında vazgeçmediğim,değişmeyen, istikrarlı bir yönüm vardı,o da şairliğim ve yazarlığımdı. Şiiri de ne zaman yazacağımı bilmiyorum.Memur gibi. Durum öyle gerektiriyor. Ağabeyin sohbetlerinden ve yazdıklarından çok şeyler öğrendik.Her anlamda bizim hocamızdı. Yetişmemizde çok büyük faydası oldu. Sonra Nuri Pakdil ve arkadaşlarının yayınladığı Edebiyat dergisinde yazdım. 1976'dan itibaren ise ben, Erdem Beyazıt, Rasim Özdenören, Akif İnan ve Nazif Gürdoğan'nın kurucuları olduğu Mavera dergisinde şiirlerim, bir-iki hikayem, senaryo çalışmalarım, günlüklerim ve "Okuyucularla" ismini verdiğimiz sohbetlerim yayınlandı. Bir kaç yıldan beri ise roman çalışıyorum. Bunlardan ilki Savaş Ritimleri 1985'te yayınlandı. Ayrıca çocuk edebiyatı dalında kitaplar yazdım."*
Şiir:İşaret Çocukları         Yedi Güzel Adam          Menziller          Korku ve Yakarış Hikaye:İns Çocuk Hikayeleri:Serçekuş                                 Katıraslan                                 Ağaçkakanlar                                 Yürekdede ile Padişah                                  Küçük Şehzade                                  Motorlu Kuş                                  Kuşların Dili Çocuk Şiirleri:Gülücük                            Ağaçokul (Çocuklara Afganistan Şiirleri) Roman:Savaş Ritimleri,Ana Günlük:Yaşamak Deneme:Bir Değirmendir Bu Dünya                Zengin Hayaller Peşinde Tiyatro:Sütçü İmam

Edebiyata lise yıllarında şiir ve kompozisyonlar yazarak başladım.

Bir yerde çok titiz bir insanım,bir bakıma da hiç titiz değilim. Görünüşte bir düzensizlik içindiyim,ama her şey zihnimde benim de şaştığm bir disiplin ve düzen içindedir. Şu masanın halini görüyorsun.Çekmecelerde öyle. Ama söyleyin bir şey onu gözüm kapalı çıkarayım. Hayatımda öyle. Bir telaş içinde parçalanmış gibiyim. Ama saati saatine proğramlanmışımdır.

Sezai Karakoç Ağabeyin yayınladığı Diriliş dergisinde şiirlerim yayınlandı.

Değişik dönemlerde ilkokul öğretmen vekilliği ve Almanca öğretmenliği yapan Cahit Zarifoğlu, 1976'dan itibaren TRT  Genel Müdürlüğü'nde mütercim sekreter olarak görev aldı. Farklı gazete ve dergilerde yazıları yayımlandı.Mavera Dergisi'ni arkadaşlarıyla birlikte yayımladı. Zaman Gazetesi ve Mavera dergisi'nde 'Okuyucularla' başlığıyla hayli ilgi toplayan ve bir 'mektep' özelliği taşıyan sohbet köşelerini düzenledi. 1983'te TRT İstanbul Radyosu'nda görev aldı. Radyo oyunları yazdı. 1984'te Türkiye Yazarlar Birliği Çocuk Edebiyatı Ödülü'nü alan Zarifoğlu, 07 Haziran 1987'de Yâr'ine kavuştu. 'Yâr ile bayram iderler şimdi."

ESERLERİ: 

ADİL ERDEM BAYAZIT

                               ADİL ERDEM BAYAZIT

Yazar, şair, eski anap milletvekili.

1939’da maraş’ta doğdu. ilkokul ve lise öğrenimini burada tamamladı. yüksek öğrenimine 1959 yılında istanbul üniversitesi hukuk fakültesinde başladı. geçim zorluğu yüzünden 1961’de öğrenimini devam mecburiyeti olmayan ankara hukuk fakültesine naklederek askere gitti. askerliğini yedek subay öğretmen olarak burdur ili, yeşilova ilçesi, çuvallı köyünde yaptı. askerlik dönüşü fakülte değiştirerek yüksek öğrenimini ankara üniversitesi dtcf türk dili ve edebıyatı bölümünde tamamladı. edebiyat öğretmenliği, kütüphane müdürlüğü yaptı. istanbul türk musikîsi devlet konservatuarı’nın kuruluşu sırasında genel sekreter olarak çalıştı. daha sonra, sanayi bakanlığı insan gücü eğitim dairesi başkan yardımcısı iken bu görevinden istifa suretiyle ayrılarak akabe yayınları’nın ve mavera dergisinin yönetimini üstlendi. 1984’te akabe a.ş.’nin istanbul’a taşınması kararı ile bu görevini devrederek yeniden memurluğa döndü. dpt’de sözleşmeli personel olarak çalışırken, 1987 milletvekili seçimlerinde anavatan partisi’nden aday oldu. kahramanmaraş’tan milletvekili seçildi. tbmm’nin 18. dönem çalışmaları süresince milli eğitim ve çevre komisyonlarında görev aldı. 1991 seçimlerinde adaylığını koymadı, istanbul’a yerleşti. evli ve dört çocuk babasıdır. tok, kavgacı, destana yatkın bir üslûpta söylenmiş olan şiirlerinde ayrıca ince duyarlılıklar işlenmiştir. islâmî ton bir “leit-motiv” halinde bütün şiirlerine yayılmıştır. şiirleri açı (k. maraş), çıkış (ankara), yeni istiklâl, büyük doğu, diriliş, edebiyat, mavera ve yedi iklim dergilerinde yayınlanmıştır. aldığı ödüller: risaleler; türkiye yazarlar birliği 1988 şiir ödülü. ipek yolundan afganistan’a; tyb 1983 gazetecilik ödülü.




eserleri:




*sebeb ey ilk şiir kitabı 1972’de edebiyat dergisi yayınları (2. baskısı akabe yayınları, 1979)




*risaleler son şiirleri adı altında akabe yayınları arasında 1987 yılında çıktı (2. baskı 1989).




*şiirler (sebep ey ve risaleler iki kitap bir arada) iz yayıncılık tarafından 1992 yılında basıldı (4. baskı 1998).




*ipek yolundan afganistan’a:1981’de iran, pakistan, afganistan ve hindistan’ı içeren iki aylık gezi ile ilgili izlenimlerini kitaplaştırdı (akabe yayınları 1982).

2. sana, bana, vatanıma, memleketimin insanlarına dair

   
   "telgrafın tellerini kurşunlamalı"
   böyle değildi bu türkü bilirim
   bir de içime
   -her istasyonda duran sonra tekrar yürüyen-
   bir posta katarı gibi simsiyah dumanlar dökerek
   bazen gelmesi beklenen bazen ansızın çıkagelen
   haberler bilirim, mektuplar bilirim
   
   gamdan dağlar kurmalıyım
   kayaları kelimeler olan
   kırk ikindi saymalıyım
   kırk gün hüzün boşaltan omuzlarıma, saçlarıma
   saçlarının akışını anar anmaz omuzlarından
   baştan ayağa ıslanmalıyım
   gam dağlarına çıkıp, naralar atmalıyım
   
   içimde kaynayan bir mahşer var
   bu mahşer bir de annelerin kalbinde kaynar
   çünkü onlar, yün örerken pencere önlerinde
   ya da çamaşır sererken bahçelerde
   birden alıverirler kara haberini
   okul dönüşü bir trafik kazasında
   can veren oğullarının
   
   bir de gencecik aşıkların yüreklerini bilirim
   bir dolmuşta; yorgun şoförler için bestelenmiş
   bir şarkıdan bir kelime düşüverince içlerine
   karanlık sokaklarına dalarak şehirlerin
   beton apartmanların sağır duvarlarını yumruklayan
   ya da melal denizi parkların ıssız yerlerinde
   örneğin hint okyanusu gibi derin
   isyanın kapkara sularına dalan
   
   nice akşamlar bilirim ki
   karanlığını
   bir millet hastanesinde
   dokuz kişilik kadınlar koğuşu koridorunda
   başını kalorifer borularına gömmüş
   beyaz giysilerinden uykular dökülen tabiblerden
   haber sormaya korkan genç kızların yüreğinden almıştır
   
   bir de baharlar bilirim
   apartman odalarında büyüyen çocukların bilmediği
   bilemeyeceği
   anadolu bozkırlarında
   istanbuldan çıkıp, diyarbekire doğru
   tekerleri
   yamalı asfaltları bir ağustos susuzluğuyla içen
   cesur otobüs pencerelerinden
   bilinçsiz baş kaymasıyla görülen
   evrensel kadınların iki büklüm çapa yaptıkları
   tarla kenarlarında
   çıplak ayakları yumuşak topraklara batmış
   ırgat çocuklarının
   bir ellerinde bayat bir ekmeği kemirirken
   diğer ellerinde sarkan yemyeşil bir soğanla gelen
   
   yazlar bilirim, memleketime özgü
   yiğit köy delikanlılarının
   incir çekirdeği meselelerle birbirlerini kurşunladıkları
   birinin ölü dudaklarından sızan kan daha kurumadan
   üstüne cehennem güneşlerde mor sinekler
   konup kalkan
   diğeri kan-ter içinde yayla yollarında
   mavzerinin demirini alnına dayamış
   yüreği susuzluktan bunalan
   içinden mapushane çeşmeleri akan
   ansızın parlayan keklikleri jandarma baskını sanıp
   apansız silahına davranan
   nice delikanlılarin figuranlık yaptığı
   yazlar bilirim memleketime özgü
   
   güzler bilirim, ülkeme dair
   karşılıksız kalmış bir sevda gibi gelir
   kalakalmış bir kıyıda melul ve tenha
   kalbim gibi
   kaybolmuş daracık ceplerinde elleri
   titreyen kenar mahalle çocukları
   bir sıcak somun için
   yalın kat bir don için
   dökülürler bulvarlara yapraklar gibi
   
   kadınlar bilirim ülkeme ait
   yürekleri akdeniz gibi geniş
   soluğu afrika gibi sıcak
   göğüsleri çukurova gibi münbit
   dağ gibi otururlar evlerinde
   limanlar gemileri nasıl beklerse
   öyle beklerler erkeklerini
   yaslandınmı çınar gibidir onlar sardınmı umut gibi
   
   isyan şiirleri bilirim sonra
   kelimeler ki tank gibi geçer adamın yüreğinden
   harfler harp düzeni almıştır mısralarda
   kimi bir vurguncuyu gece rüyasında yakalamıştır
   kimi bir soygun sofrasında ışıklı salonlarda
   hırsızın gırtlağına tıkanmıştır
   
   müslüman yürekler bilirim daha
   kızdımı cehennem kesilir sevdimi cennet
   eller bilirim haşin, hoyrat, mert
   alınlar görmüşüm ki vatanımın coğrafyasıdır
   her kırışığı, sorulacak bir hesabı
   her çizgisi, tarihten bir yaprağı anlatır
   
   bütün bunların üstüne
   hepsinin üstüne sevda sözleri söylemeliyim
   vatanım milletim tüm insanlar kardeşlerim
   
   sonra sen gelmelisin dilimin ucuna adın gelmeli
   adın kurtuluştur ama söylememeliyim
   cankuşum umudum canım sevgilim.
   
   erdem bayazıt
   
   bülbülderesi - 1971